Als een vrouw en een man getrouwd zijn en een baby krijgen, is de erkenning automatisch geregeld. De vrouw uit wie het kind wordt geboren, is de wettelijke moeder. De echtgenoot van de moeder wordt door de wet beschouwd als de vader. Door het huwelijk ontstaan tussen de echtgenoten en het kind alle familierechtelijke banden. Dus om een man zich vader van de baby te kunnen noemen, is voor de wet maar 1 ding belangrijk, namelijk of de baby geboren is binnen een huwelijk. Het maakt dus niet uit of de man wel of niet de biologische vader is van een geboren baby, wil de wet de man registreren als de vader. Met andere woorden; als de baby niet geboren wordt binnen een huwelijk, is de man wettelijk gezien niet automatisch de vader.

Een samenlevingscontract of een geregistreerd partnerschap is niet voldoende om de man door de wet automatisch te laten registreren als de vader van de pasgeboren baby. Pas door ′erkenning′ krijgt een kind dat buiten het huwelijk wordt geboren een wettelijke vader. De man die het kind erkent, gaat familierechtelijke betrekkingen aan met het kind: hij krijgt onder andere een onderhoudsplicht en een erfrechtelijke band. De erkenner hoeft niet de biologische vader te zijn. Door erkenning van de baby krijgt dit kind nationaliteit van de vader, waardoor de afstamming is geregeld. Het erkennen van een kind kan gewoon geregeld worden bij jouw gemeente, middels een akte tot erkenning. Het is niet mogelijk een akte tot erkenning van een ongeboren baby op te stellen, terwijl de moeder nog getrouwd is met een andere man die niet de vader is, omdat een huwelijk automatisch de erkenning regelt.

Let wel, een kind dat erkend wordt, krijgt niet automatisch de achternaam van de vader.

Is het de bedoeling dat het kind de geslachtsnaam van de vader gaat dragen, dan zul je ruim voor de verwachte geboortedatum van jouw baby een akte van naamskeuze moeten laten opmaken. Dit kan bij de ambtenaar van de burgerlijke stand. Bij het opmaken van deze akte dienen beide ouders aanwezig te zijn. Wanneer er geen akte van naamskeuze wordt gemaakt, krijgt het erkende kind de achternaam van de moeder. Na de geboorteaangifte is geen akte van naamskeuze meer mogelijk.